Ik ga beginnen bij het begin : toen ik op de trein zat naar de luchthaven samen met mijn twee oma’s en opa Pieter had ik echt wel veel stress, ga ik het wel leuk vinden? Ben ik er wel klaar voor om zo lang weg te zijn van huis en van mijn familie? Het afscheid vond ik moeilijk op de luchthaven. Ik had de dag daarvoor al dag moeten zeggen aan mijn klas en al mijn vrienden.
Gelukkig ging ik Kian tegen komen op mijn reis in Malawi. Kian is een goede vriend van mij. Hij is in augustus naar Malawi vertrokken voor minimum vier jaar.
Ondertussen zijn we hier nu al twee maanden. Het is hier heel mooi, soms komen we in een oerwoud of bij een sprookjes waterval. En al die dieren, het is wonderlijk om ze zo te zien in het wild. Ik heb hier al gesurft, paard gereden, uren en uren gezwommen, gesnorkeld met dolfijnen, bedreigden dieren gezocht en gevonden (doejong = zeekoe of in het Afrikaans seekoei), gevlogen op een luchtbrommer en ik denk dat we hier nog veel meer gaan beleven.
Maar er zijn ook minder leuke dingen op zo een grote reis : bijvoorbeeld thuisonderwijs, tegen mama durf ik me wel eens te verzetten of zagen, maar natuurlijk doe ik dat niet bij de juf. Dan heb je ook nog thuis missen en zo, laatst had ik daar wel echt veel last van toen wou ik gewoon alleen maar naar huis, gewoon naar huis. Gelukkig ben ik daar al over heen, ik denk dat het was omdat we net in Mozambique waren en daar ben ik nog niet geweest. En dan ook nog die testen op de grens en soms word er iemand ziek (Jannes) maar ik weet nu al dat we ons daardoor niet laten doen. Al wordt onze auto met een sleepwagen gesleept we gaan gewoon door. Ik denk dat we altijd weer nieuwe hoop zullen krijgen.
En als het ons dan toch eens moeilijk zit dan hebben elkaar en als het moet, zullen we ons vrolijk surfen, wandelen, lezen en als het moet, zelfs rijden. We zullen altijd genieten van alles wat ons pad kruist. Want zeg nu zelf hoe hard kun je genieten als je zo een tekstje schrijft met een milkshake.
Witse
* Met bijhorende fotoshoot 😄
Hey Wietse
Ik lees nu pas je tekst. Fijn om je zo wat beter te leren kennen. Heb je alles zelf geschreven? Knap gedaan. Op gebied van schrijven kan je zeker al naar het zesde! XK
Hallo Jannes en Witse,
Ik vind jullie reis heel mooi. Elke week kijk ik – samen met moeke – naar jullie mooie foto’s. Ik vond de foto van toen jullie door de sterrenkijker keken de mooiste, en ook die van de hele grote waterval en die van de leeuw.
En zondag heb ik bij je oma (Trui) met jullie lieve nichtje Nico gespeeld. Ze was verkleed als een prinses, en samen hebben we een puzzel van wel 200 stukjes gemaakt. Dikke knuffel vanuit Achel. Teun (en Wannes en Elleke en moeke en iedereen hier).
wow 🤩 wow 🤩 wow 🤩 Witse, wat een mooie tekst! We missen jullie allemaal erg hard maar het is het precies helemaal waard: deze reis betekent veel voor jullie, en je leert er veel meer dan wat je ooit op school zal kunnen leren. ❤️❤️
Wat een mooi stukje, Witse. Ik kan begrijpen dat je soms een dipje hebt, maar ik lees ook dat je goed weet hoe je daar weer uit kan geraken. En je zal soms je vriendjes missen, maar je grootste vriend heb je gelukkig mee: Jannes.
Oh lieve Witse, je meter moet een traantje laten van deze mooie tekst🥲 (en Bent en Tijs lachen mij daar natuurlijk mee uit 😁). Je schrijft deze tekst zo recht vanuit je hart. Je bent zo’n dappere, lieve, wijze, en positieve meid. Ik ben onmetelijk fier op je en zie je zo graag ❤️ We missen je vrolijke aanwezigheid hier, maar tegelijk genieten we dankzij alle verhalen en foto’s mee van jullie avontuur en daar zijn we zo dankbaar voor. Hopelijk kan ik je bezoeken in maart, ik kijk er al zo naar uit! 🤞Kus van meter Kaat 💋
Wauw Lieve Witse!
Ik geniet van alle foto’s die je post en van de tekstjes die je schrijft!
Ook hier word ik even stil van. Ik ben blij dat het je daar goed af gaat. En soms even thuis missen hoort er natuurlijk bij!
Geniet nog heel erg, want op elke foto straal je!