In Windhoek logeren we een weekje bij Nicole en Julie, op een boerderij zo´n 25km uit de stad. Nicole is een Duitse vrouw die zowel in India, Tanzania als in Namibië een centrum voor kinderen met een beperking opzette. Ze trouwde met een man uit Tanzania en kreeg een dochter Julie die nu 8 jaar is. Nu wonen ze met z´n tweeën sinds drie jaar in Namibië. In India en Tanzania gaat het om weeshuizen, hier in Namibië wil ze een dagcentrum opstarten waar kinderen fysiotherapie en hydrotherapie krijgen en psychotherapie met behulp van hun boerderijdieren. Het plan is om 4 huizen, een grote therapieruimte en een ´special school´ te bouwen.
Op het moment dat wij er zijn, wordt de laatste hand gelegd aan het eerste huis voor de kinderen, is het zwembad af en wordt elke dag met de dieren geoefend om ze beter met mensen te leren omgaan. De meeste dieren hebben al eerdere niet zo´n geweldige eigenaars gekend. Er zijn 4 honden, zes konijnen, 2 cavia´s, 6 schildpadden, 1 kat, 3 pony´s, 1 paard, 2 alpaca´s, 2 ezels en 2 geiten. Sinds een paar weken komen de kinderen samen met een special needs teacher of een fysio spelen en werken. Witse, Jannes en ik spelen met de kindjes wanneer de kinesist met een kindje aan het werk is. Ze moeten bijzonder hard werken om te richten, grijpen, iets los te laten, iets te gooien, om te zitten, stappen. Ze hebben allemaal een kant die moeilijker gaat en hier moeten ze vooral die andere kant een beetje trainen. Sommige spiertjes zijn superstijf en moeten eigenlijk dagelijks wat losgestretched worden, maar daar is in het weeshuis waar een mannetje verblijft geen tijd voor.
De kindjes zijn super dapper en fier wanneer ze iets bereiken en luid applaus krijgen. Jannes en Witse helpen met stappen met de hoepel, patronen maken, voetballen, in de schommel zitten, konijntjes in hun schoot zetten, helpen aaien op een zachte manier, etc. In de toekomst wil Nicole de dieren meer betrekken wanneer ze verder gesocialiseerd zijn. De vrijwilligers die er steeds zijn en het huis delen met Nicole en Julie moeten dus voor de dieren zorgen en ze veel knuffelen zodat ze ingezet kunnen worden in de therapie. Ideale job voor de kinderen dus.
Witse ontfermt zich vooral over de honden, Jannes over de schildpadden. Ze voederen de konijntjes, de alpaca´s eten uit hun handen, we springen trampoline met een geit die dat blijkbaar leuk vindt en onder leiding van Julie gaan we de ezels en paarden elke avond binnen halen die op het gigantische, heuvelrijke domein gaan grazen overdag. Het is elke keer een magisch moment bij ondergaande zon over de boerderij wandelen en de dieren gaan zoeken, waarna ze achter Julie aanrennen richting hun wei.
Michiel heeft in Windhoek nog dikke pech want hij blijkt door het autorijden een kleine trombose in zijn kuitbeen te hebben, die niet meteen gemakkelijk behandeld geraakt. Na twee ziekenhuisbezoeken hopelijk toch op de goede weg. Verder begeven onze beide gsm´s het en Michiel doet nogal wat ritjes op en af naar Windhoek om al deze lastigheden op te lossen.
