Waterberg Nationaal park

Van bij de San rijden door naar het Waterberg Nationaal park. Om daar te geraken besluiten we te kiezen voor de beste van twee gravel shortcuts en dat was zo´n modderige weg dat we ons vooral afvroegen hoe de slechtste van de twee er bij had moeten liggen. Gelukkig was dat met onze defender geen probleem en een fijne glijpartij. Dat was helaas niet voor iedereen zo maar gelukkig voor de vrolijke inzittenden van de City Golf, konden we hun relatief gemakkelijk uit de gracht trekken. De vraag hoe het kon dat ze 180 graden gedraaid 5 meter naast de weg in het water waren beland, werd beantwoord toen ze dubbel zo snel als ons wegraceten eenmaal terug op het ´droge´.

We waren al langer op zoek naar een plek om nog eens te wandelen en dat viel – ondanks de bewering dat Namibië een wandelparadijs is – toch wat tegen. De meeste van het beperkt aantal (meerdaagse) wandelingen zijn georganiseerd door lodges, met gids, full board en peperduur. In het Waterberg nationaal park kan je zelf vanop de camping naar de rand van een uitgestrekte plateau wandelen maar helaas niet verder door de dieren bovenop het plateau. De meerdaagse optie langs enkele hutten blijkt ook al een tijdje buiten gebruik. Enthousiast beginnen we aan de mooie klimpartij maar minder dan een uurtje later staan we al boven. Wanneer we nog een uurtje later terug beneden voor een welgekomen duik in het zwembad willen gaan, worden we verrast door een ongelooflijk hevig onweer.

We besluiten de rest van de namiddag rustig te chillen in het restaurant van de camping en op het einde van de dag jog ik nog wat rond aan de voet van het plateau, o.a. langs een begraafplaats van Duitse soldaten die bij schermutselingen ergens in 1904 het leven hadden gelaten in deze godverlaten streek.

We sluiten de dag gelukkig nog af met wat zon, in goed gezelschap (tussen een kolonie zebra mongoosen) en met Belgische frieten op een bbq!

1 Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *